Historia kościoła

Parafia erygowana w II-ej połowie XVI wieku. Dokumentu erekcyjnego nie ma. Wizytacja kanoniczna z 1617 roku daje wyraźną wzmiankę:

„Stary kościół drewniany pod tytułem: Dziesięciu Tysięcy Rycerzy Męczenników – w 1552 roku powstał”.

Dnia 3 listopada 1813 roku kościół drewniany spłonął całkowicie wraz z budynkami plebańskimi. W tymże  roku wzniesiona została kaplica drewniana słomą kryta, przez hrabinę Filarię z Lanckorońskich Leszczyńską, Starościnę Rawską. Kaplica ta w kilka lat później gruntownie została odrestaurowana przez Onufrego Zawiszę Czarnego, dziedzica dóbr Sadkowskich, która przetrwała aż do 1885 roku.
Nowy kościół murowany zbudowany został w 1885 roku wskutek usilnych zabiegów Ks. Proboszcza Władysława Kiełkiewicza, a kosztem własnym dziedzica i kolatora Mariana Joachima Józefa Zawiszy Czarnego – ostatniego potomka rodu ZAWISZÓW. W ścianie kościoła jest wmurowany kamień nagrobkowy Fundatora i ówczesnego proboszcza. W zakrystii znajduje się portret Mariana Zawiszy Czarnego.
Kościół ten nosi na sobie piętno pośpiechu, bo chociaż należy do budowli stosunkowo nowych, wymaga, zwłaszcza wieże, dzwonnica, ołtarze, fundamenty, organy, ambona, instalacje elektryczne i nagłośnieniowe gruntownego remontu.
Konsekracji obecnego kościoła dokonał dnia 7 czerwca 1891 roku Jego Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Dr Wincenty Chościak Popiel.
Piękna świątynia w stylu romańsko-gotyckim posiada dwie wieże, trzy nawy i cztery ołtarze.
Do wartości historycznych lub muzealnych kościoła zaliczyć należy: monumentalny krucyfiks i rzeźby czterech ewangelistów w Wielkim Ołtarzu oraz stylową ambonę w kształcie łodzi z żaglem wykonane w 1886 roku przez Karola Szonerta. Stare obrazy ocalałe z pożaru kościoła, a mianowicie Matki Bożej Częstochowskiej i Pokłon Trzech Króli oraz rzeźbioną figurę Matki Bożej Pocieszenia z Dzieciątkiem Jezus w kaplicy bocznej (sprowadzona z Belgii z firmy Gerarda Thonara), ornat i świecznik z XVIII wieku, obrazy w ołtarzach bocznych artysty polskiego malarza Józefa Buchbindera.
W zakrystii znajduje się krzyż z relikwiami Błogosławionego Władysława z Gielniowa – Patrona Warszawy.
W 1942 roku pamiątkowe witraże w kościele ufundował z pomocą parafian Ks. Proboszcz  Jan Kołaczkowski.
W 1953 roku elektryfikację kościoła przeprowadził Ks. Proboszcz Józef Witek.
Obecnie jest tylko jeden dzwon, gdyż dwa większe zabrał okupant niemiecki.
Staraniem Ks. Brunona Dąbrowskiego – Proboszcza w Sadkowicach w latach 1998-2011 została odnowiona i odrestaurowana kaplica boczna wraz z rzeźbą Matki Bożej Pocieszenia z Dzieciątkiem Jezus oraz wykonano wiele niezbędnych prac, a 2011 rozpoczęto prace przy osuszaniu fundamentów kościoła.

SPIS CHRONOLOGICZNY PROBOSZCZÓW
PARAFII ŚW. DZIESIĘCIU TYSIĘCY RYCERZY MĘCZENNIKÓW W SADKOWICACH:

1. Ks. Tomasz Piątkowski  1802 - 1806
2. Ks. Ignacy Dąbrowski    1806 – 1812
3. Ks. Aureliusz Ząbkowski  1812 – 1813
4. Ks. Julian Dąbrowski   1813 – 1816
5. Ks. Symplicjusz Donarski  1816 – 1853
6. Ks. Stanisław Piekalski  1853 - 1859
7. Ks. Leon Zawadzki  1859 – 1863
8. Ks. Mateusz Żernicki  1863 – 1868
9. Ks. Dominik Pawłowski  1868 – 1874
10. Ks. Władysław Kiełkiewicz  1874 – 1891
11. Ks. Jan Garbowski  1891 – 1901
12. Ks. Nitecki  1901
13. Ks. Jerzy Kiełduszyc  1901 – 1906
14. Ks. Edward Zegart  1906 – 1911
15. Ks. Adam Pietrzak 1911 – 1935
16. Ks. Władysław Lipiński  1935 – 1938
17. Ks. Jan Kołaczkowski  1938 – 1950
18. Ks. Józef Witek  1950 – 1958
19. Ks. Władysław Kruszyński  1958 – 1963
20. Ks. Henryk Rokicki  1963 – 1972
21. Ks. Franciszek Rogulski  1972 – 1978
22. Ks. Józef Uniejewski  1978 – 1986
23. Ks. Lech Woźnicki  1986 – 1998
24. Ks. Brunon Dąbrowski  1998 - 2011