Informacje dla narzeczonych katolików, zamieszkałych w Polsce

1. Miejscem załatwiania spraw przedślubnych jest parafia stałego lub tymczasowego zamieszkania narzeczonego lub narzeczonej.

2. Na trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu narzeczeni zgłaszają się do duszpasterza. Przedstawiają: dowody osobiste i świadectwa chrztu św., wystawione nie wcześniej niż przed trzema miesiącami. Świadectwa powinny zawierać informacje dotyczące ewentualnego zawarcia małżeństwa i przyjęcia sakramentu bierzmowania. Wdowcy przedstawiają także kościelne świadectwa zgonu zmarłego współmałżonka.

3. Duszpasterz przeprowadza rozmowę z narzeczonymi i sporządza protokół na urzędowym formularzu. Celem rozmowy jest zbadanie, czy narzeczeni są stanu wolnego, czy nie zachodzą między nimi kanoniczne przeszkody do zawarcia małżeństwa i czy pragną zawrzeć małżeństwo zgodnie z nauką Kościoła. Ustala się wstępnie termin ślubu i omawia sprawy związane z przygotowaniem do małżeństwa.

4. Zawarcie ślubu kościelnego związane jest z zawarciem związku cywilnego ze względu na cywilne skutki małżeństwa. Zalecone jest zawarcie małżeństwa w formie ślubu "konkordatowego". W tym wypadku należy przez ślubem kościelnym przedstawić zaświadczenie z USC miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych. Zaświadczenie jest ważne trzy miesiące; w tym czasie powinien być zawarty ślub "konkordatowy". Narzeczeni mogą zawrzeć związek cywilny przed ślubem kościelnym; w takim wypadku mają przedstawić świadectwo z USC duszpasterzowi.

5. Narzeczeni są zobowiązani do uczestnictwa w katechezie przedmałżeńskiej, która obejmuje w archidiecezji warszawskiej dziesięć spotkań (zalecone jest przygotowanie całoroczne), oraz do trzech rozmów w parafialnej poradni rodzinnej. Otrzymują od swego duszpasterza indeksy, w których poświadcza się udział w poszczególnych spotkaniach oraz wizyty w poradni rodzinnej. Indeksy przedstawia się przed ślubem przy spisywaniu aktu zawarcia małżeństwa.

6. Przed zawarciem małżeństwa wygłasza się przez dwie niedziele zapowiedzi w parafiach zamieszkania narzeczonych. Prośbę o wygłoszenie zapowiedzi w innej parafii kieruje duszpasterz, który sporządził protokół przedślubny.

7. Katolicy, którzy nie przyjęli jeszcze sakramentu bierzmowania, powinni, jeśli to możliwe, przystąpić do tego sakramentu przed zawarciem małżeństwa.

8. Sakrament małżeństwa wymaga od narzeczonych duchowego przygotowania i przyjęcia go w stanie łaski. Dlatego Kościół wzywa narzeczonych, żeby przystąpili do sakramentu pokuty dwukrotnie: zaraz po zgłoszeniu do protokołu przedślubnego i przed ślubem.

9. Ślub odbywa się z zasady w parafii, gdzie został spisany protokół przedślubny. W uzasadnionych wypadkach można zawrzeć małżeństwo w innych kościele parafialnym, po uzyskaniu od swego proboszcza zgody, zwanej licencją. Licencję wystawia się po ukończeniu katechez przedślubnych i wizytach w poradni rodzinnej oraz po wygłoszeniu zapowiedzi.

10. Akt zawarcia małżeństwa spisuje się w kancelarii parafii, w której odbędzie się ślub. W tym celu narzeczeni, w uzgodnionym terminie, zgłaszają się z dwoma świadkami i przedstawiają: zaświadczenie z USC do ślubu "konkordatowego" (3 egzemplarze) lub świadectwo zawartego już związku cywilnego oraz - gdy zawierają małżeństwo poza własną parafią - licencję z parafii, gdzie był sporządzony protokół przedślubny, a także, jeśli wcześniej tego nie uczynili, świadectwo ukończenia katechizacji przedmałżeńskiej. Świadkowie przedstawiają dowody osobiste.

11. Zgodnie z powszechną praktyką, z okazji zawarcia małżeństwa składa się ofiarę pieniężną na rzecz Kościoła. W wypadku ślubu na podstawie licencji, czwarta część sumy przeznaczonej na ten cel przypada parafii, która licencję wystawia.

12. Praktykujący katolicy zawierają małżeństwo podczas Mszy świętej, jeśli pozwala na to organizacja liturgii w świątyni. W przeciwnym razie małżeństwo błogosławi się poza Mszą świętą, w obrzędzie połączonym z Komunią świętą.
Wykonywanie zdjęć i filmowanie podczas ślubu przez uprawnione osoby, a także miejsce składania życzeń, należy uzgodnić z ks. proboszczem.

13. Nie dopuszcza się sprawowania obrzędów zawarcia małżeństwa poza świątynią.